میدانی امروز در حیاط ِ مادر بزرگ،
در کنار شکوفه های بهار نارنج،
به پرنده های نشسته بر شاخه چه گفتم؟
گفتم:
او مرا نمی داند...

 هنوز دلم تنگ ميشود... براي محض حرف زدنت, و براي تيكه كلام هايت...كه نميدانستي فقط كلام تو نبود...من هم به آنها تكيه داده بودم........

روی دیوار

روی سایه ایـــــ که به جا مانده از تو

چشــــم می کشم و دهانی که بخندد

به این همه تنهایی و انتـــظار ...

این خانه بعد از تو فقـــــط دیوار استـــــ

و تکه ذغالی که خطــــ می کشد

نیامدنتـــــــــ را ...